Ik ben een weekje naar Aubel geweest, dit is aan de Voerstreek dicht bij Nederland en Duitsland. We zaten er in een mooi huisje dicht aan een jammer genoeg drukke straat, maar daar hadden we geen last van.

We waren op reis met mama, papa, Keera, nonkel Stijn, tante Vicky en Ruben, nonkel Rob en tante Marleen en Moeke en Vake.

Vrijdag zijn we aangekomen en heeft mama nog snel heel lekkere spaghetti gemaakt.  Achteraf is ook Ruben en t. Vicky en n. Stijn aangekomen…Kei leuk nu kunnen we kei hard spelen.

Zaterdag zijn we gaan wandelen in Aubel en zijn we een oud treintje tegengekomen. Keera had er ook een vieze stront gevonden en heeft die dan ook opgegeten. Echt kei vies…ik lust da niet hoor. In de namiddag zijn we ook nog gaan kijken hoe de poepgelei gemaakt werd. Maar da noemt ni echt poepgelei, maar mijn papa zegt dat altijd en ik lust da wel hoor.

’s Avonds zijn papa, nonkel Stijn en vake nog een wandeling gaan doen. Ze waren kei lang weggebleven en ze zeiden maar dat ze kort gingen wandelen, maar ja ze waren de weg kwijt he…Papa was in de bos verloren gelopen, maar hij zei dat nonkel Stijn de weg niet wist. En vake, die kon niks meer zeggen want die was veel te moe.

Zondag zijn we dan ook gaan wandelen in Sint-Pieters-Voeren. Een kei grote wandeling en kei veel bos, Keera was achteraf kei moe, maar Ruben en ik ook.

’s Avonds waren de paasklokken ook geweest, wel raar dat die op de zolder geweest waren, maar mijn mama had de raam laten openstaan en dan konden ze wel binnen. Al een geluk want anders had Keera al mijn eitjes opgegeten. We hebben kei veel speelgoed gekregen en kei veel chocolade. Ik ga weer hard kunnen snoepen :-).

Maandag is vake dan ziek geworden en zijn die naar huis gereden, wel jammer want we gingen nog veel wandelen. We zijn dan maar met meme en pepe gaan winkelen in Maastricht. Maar de winkels waren niet open en papa had nog zo gezegd dat die wel open waren. Dekke toch.  We zijn dan naar een museum geweest en daar hing een kei groot geraamte van een dinosaurus, maar ik had daar geen bang van hoor (allez een klein beetje misschien.

Dinsdag zijn we dan naar Duitsland gereden, naar Aken, gelukkig waren daar de winkels wel open.  Daar waren kei veel mensen en kei veel winkels.  Ik ben dan in een speelgoedwinkel binnengeweest en daar was keeeeeiiiii veel speelgoed en ik heb dan ook een speeltje gekregen (mijn eerste playmobil).  Mama heeft dan weer haar centjes opgekocht aan kleertjes en papa en ik hebben ook nog een mooi kleedje gevonden voor mij.  ’s Avonds hebben we dan ook nog sandaaltjes gekocht voor mij, orange Woeffies, kei mooi.

Woensdag zijn we met tante Vicky naar Hombourg gaan wandelen, daar stonden kei mooie treinen, jammer dat ze allemaal kapot waren.  Maar Ruben en ik mochten er wel altijd op klimmen.  We hebben ook op de sporen gewandeld en de wissels hebben papa en n. Stijn veranderd.  Gelukkig is papa kei sterk, want n. Stijn heeft ni veel geholpen zalle.  We hebben ook veel gewandeld en het was er kei slijk.  Al een geluk zat ik in de zak op papa zijn rug.  Nadien zijn we nog in Aubel een kei lekkere croque gaan eten, maar ik kreeg die weeral ni op en papa heeft dan alles maar opgegeten hoor.

s’ Avonds heeft moeke en vake ook een kwisje in elkaar gestoken…’t was kei moeilijk.  Mama had wel pech dat ze met meme in de groep moest, papa had dan weer geluk dat hij met pepe moest en nonkel Stijn die had helemaal dikke pech, die mocht met tante Vicky.  Pepe en papa noemden “Bijna Eerst”, mama en meme waren de voddenploeg en nonkel Stijn en tante Vicky waren de “” (ik weet het ni meer).  En wie waren natuurlijk de overduidelijke winnaars: Bijna Eerst was dus eerst.  Met 182,5 punten waren zij de winnaar.

Donderdag zijn we gaan wandelen naar Teuven.  Dicht aan de Hollandse grens, want zelfs de Amstel gold race komt hier.  We zijn vertrokken aan Moeder Gans en dan zijn we naar het bos getrokken.  Na een kilometertje was er op onze weg ineens een riviertje en Keera moest daar natuurlijk inspringen.  Ze heeft ons dan kei nat gemaakt.  Maar het was wel kei leuk dat ze het water in ging, dat ik nat en vuil werd was nikske.  

Achteraf heb ik kei veel zelf gewandeld en berg op in de bossen en overal opgeklauterd, met mijn papa of met nonkel Stijn, overal klom ik in de heuvels in het bos.  Keera werd een beetje zot en ze rende op en af de bergen, dat was kei grappig.  Achteraf ben ik bij Moeder Gans een fristi graan drinken.  Daar was ook een kip en haantjes en ik heb die geaaid.  Ruben ook, maar die had eigenlijk een klein beetje bang.  Achteraf zijn we nog eens naar de treintjes gaan zien, zodat ook moeke en vake die konden zien, maar daar was een boze meneer en die heeft ons weggejaagd.  Volgens vake was dat ne oude Duits die ni nog ni wist dat den oorlog voorbij was…

Vrijdag moesten we al naar huis en hebben we het huisje een beetje moeten poetsen.  Ik heb kei flink geholpen terwijl papa altijd maar op mijn nintendo zat te spelen.  We  zijn dan ook nog naar een kerkhof geweest waar allemaal witte kruisjes stonden. Honderden…

Moeke heeft achteraf nog lekkere pannekoekjes gemaakt en dan zijn we terug naar huis vertrokken.

Het was een kei leuke paasvakantie…

Meer foto’s op Vakantie Aubel